Στην ΚΑΘ΄ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗ...
Ω!, δυστυχισμένη ΦΙΛΤΑΤΗ ΣΥΡΙΑ
των Σελευκιδών -απογόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου- και της Ανατολικής Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινουπόλεως (του "Βυζαντίου" των φθονερών Φράγκων), του Έντιμου απέναντι στους Σταυροφόρους της Δύσης Σαλαντίν...
Τώρα στα ίδια δολοφονικά χέρια με την Χώρα μας, ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές εκ Δυσμών, και των φονταμενταλιστών/ Ισλαμιστών εξ Ανατολής.
Ω! φιλτάτη Συρία, καταληφθείσα σήμερα από τους Ισλαμιστές/Τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Χαλιφάτου»: Του ISIS (ΙΚΙΛ), που -με την βοήθεια της Νέο-Οθωμανικής Τουρκίας και Μεγάλων δυνάμεων της Δύσης- έχει πάρει τον έλεγχο μίας περιοχής ίσης με το μέγεθος της Μεγάλης Βρετανίας! Στη Συρία ελέγχει τις επαρχίες Χαλέπι, Ράκα (Μελλιτινή) και Ντέιρ ες Ζορ (ενώ στο γειτονικό Ιράκ τις επαρχίες Σαλαχουντίν, Αλ-Ανμπάρ, Νινέβεχ και Ντιάλα.)
Το ISIS(ΙΚΙΛ) έχει καταλάβει επτά κοιτάσματα πετρελαίου στη Συρία, συμπεριλαμβανομένου του Αλ Ομάρ, του μεγαλύτερου κοιτάσματος της χώρας. Η συνολική του παραγωγική ικανότητα ξεπερνά τα 120 χιλιάδες βαρέλια την ημέρα... Επίσης ελέγχει τα μεγαλύτερα κοιτάσματα φυσικών πόρων και την πιο εύφορη γεωργικά περιοχή της Συρίας.
Όπως γίνεται κατανοητόν, (και) από αυτό αυτό-χρηματοδοτείτε.
Έχουμε να κάνουμε με ένα κράτος εν κράτει, τούτο της ISIS (ΙΚΙΛ), μετα-νεωτερικό και σκοταδιστικό συνάμα, έξω από όλα τα ως τώρα γνωστά κρατικά μορφώματα.
Έχουμε επίσης να κάνουμε με ένα μόρφωμα που αναπτύσσεται «ως καρκίνος» ενάντια σε ένα προϋφιστάμενο, εκείνο το γνωστό και προσφιλές σε μας κοσμικό Κράτος της Συρίας: Κοσμικό το προϋφιστάμενο, πολύ-θρησκευτικό, με ιστορική συνέχεια.
Να θυμίσουμε για άλλη μια φορά ότι, τα σύνορά της Τουρκίας αποτελούν προνομιακό χώρο όπου ανασυγκροτούνται και εφοδιάζονται οι ένοπλοι Σύροι και oι «ισλαμιστές μαχητές» του ISIS (ΙΚΙΛ), που επιδιώκουν την πτώση του Άσαντ.
Καθόλου τυχαία το ΝΑΤΟ και όλες οι κυβερνήσεις ιμπεριαλιστικών χωρών έσπευσαν να συμπαρασταθούν στην Τουρκία και να αξιοποιήσουν το περιστατικό με την κατάρριψη του ρώσικου πολεμικού αεροσκάφους για να εντείνουν τις πιέσεις.
Να σημειώσω ότι κατά μήκος των Τούρκο-Συριακών συνόρων, σε μεγάλη έκταση αυτών, βρίσκεται η Ροζάβα, η περιοχή των Κούρδων της Συρίας, που ο Αγώνας τους έγινε παγκόσμια γνωστός μετά την ηρωϊκή τους -και Νικηφόρα- αντίσταση κατά των Ισλαμιστών/ τζιχαντιστών στο Κομπάνι.
Η Συρία βρίσκεται στο στόχαστρο του ιμπεριαλισμού ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου που περιλαμβάνει τη γεωστρατηγικής σημασίας ευρεία Μέση Ανατολή και τον τεράστιο φυσικό και ενεργειακό της πλούτο.
Για την χώρα μας, το σταμάτημα των εχθροπραξιών και η απομόνωση/διάλυση του Ισλαμικού Χαλιφάτου, θα έχει ένα επιπλέον ευεργέτημα: θα σταματήσει την ακατάπαυστη ροή προσφύγων και μεταναστών προς την χώρα μας (τουλάχιστον των προερχόμενων από την Συρία ), ροή που έχει λάβει ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΕΣ διαστάσεις και που η Χώρα μας κινδυνεύει, μετά το κλείσιμο των συνόρων μεταξύ πολλών Ευρωπαϊκών χωρών, να γίνει (πέρα από αρχικός και) ο ΤΕΛΙΚΟΣ αποδέκτης τούτων των ροών.
Τα αποτελέσματα γίνονται κατανοητά σε κάθε λογικό Δημοκράτη και Πατριώτη (αλλοίωση πληθυσμού, δημιουργία κι΄ άλλης μειονότητας εντός της Χώρας μας, Ιθαγένεια: άρα σε λίγα χρόνια... εκλογικά δικαιώματα εν Ελλάδι, κλπ…).
Για μας, τους Δημοκράτες και Πατριώτες Αντι-ιμπεριαλιστές, δεν είναι δύσκολη η επιλογή ΘΕΣΗΣ στο ζήτημα της Συρίας, είναι μάλλον ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ. Άλλωστε υπάρχει κοινή πορεία στον χρόνο ανάμεσα στους παλαιούς Λαούς της Μεσογείου, ιδιαίτερα σε όσους διατηρούν ΙΣΤΟΡΙΚΗ μνήμη, σε όσους κατανοούν τις σχέσεις και δεσμούς ανάμεσα σε υπαρκτούς -και όχι κατασκευασμένους- πολιτισμούς.
Ω φιλτάτη, δυστυχισμένη και διαιρεμένη σήμερα Συρία.
Μας θυμίζεις πολλά, μας ενώνουν πολλά. Θα αναμένουμε την Ανάσταση σου!
* Για το άρθρο του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου, χρησιμοποιήσαμε τον "Πυγμάχο σε ανάπαυση", άγαλμα πρίγκιπα της Δυναστείας των Σελευκιδών, που βρίσκεται στο "Εθνικό Μουσείο της Ρώμης" στην Ιταλία.
Επίσης "Τετράδραχμο" της Δυναστείας των Σελευκιδών, με τον Δία καθισμένο, κρατώντας σκήπτρο και αετό. Στα αριστερά η κεφαλή της Αθηνάς και κάτω από τον θρόνο η σελήνη σε γέμιση. Συρία (312-280 π.Χ.).
Σημείωση δική μας: Σύντομο βιογραφικό
Ο Γιώργος Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954.
Μετά το τέλος των... Γυμνασιακών του σπουδών από το Γυμνάσιο Αρρένων
Καλλιθέας (αφού προηγουμένως πέρασε από το Ελληνικό Κοινοτικό Σχολείο
Βεγγάζης στη Λιβύη και από την Αναργύρειο και Κοργιαλένειο Σχολή
Σπετσών), σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο Φλωρεντίας την περίοδο
1971-77 από το οποίο αποφοίτησε με άριστα τον Ιούλιο 1977.
Το 1980 - 81 αποφοίτησε του μονοετούς μετεκπαιδευτικού κύκλου της
Παντείου: "Ελληνικό Μεσογειακό Κέντρο Αραβικών και Ισλαμικών Σπουδών",
στον κλάδο της πολιτικής επιστήμης.
Το 1993, εργαζόμενος ήδη ως αρχιτέκτων στο ΥΠΕΧΩΔΕ , εισήχθηκε πρώτος
στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης από την οποία αποφοίτησε τον
Απρίλιο του 1995.
Εργάζεται στο ΥΠΕΧΩΔΕ από το 1981.
Αντιδικτατορική δράση: Συμμετείχε ενεργά στο Αντιδικτατορικό Ελληνικό
Φοιτητικό Κίνημα στην Ιταλία μέσα από το Δημοκρατικό Σύλλογο Ελλήνων
Σπουδαστών Φλωρεντίας , την "Φοιτητική Πρωτοπορία" και άλλες Φοιτητικές
οργανώσεις. Συμμετείχε από το 1971 στον αντιστασιακό αγώνα κατά της
δικτατορίας μέσα από τις οργανώσεις Π.Α.Κ. και "Φίλοι του ΠΑΚ".
Γραμματέας της Τ.Ο. Φλωρεντίας την ίδια περίοδο, μέλος του Συντονιστικού
Οργάνου Ιταλίας. Μέλος του Γραφείου του Εθνικού Συμβουλίου του Π.Α.Κ.
(του Ανώτερου Καθοδηγητικού Οργάνου).
Εκ των συντακτών της Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη 1974.
Ιδρυτικό μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Παράλληλα στο συνδικαλιστικό επίπεδο : μέλος του Δ.Σ. του Δημοκρατικού
Συλλόγου Ελλήνων Σπουδαστών Φλωρεντίας, Πρόεδρος του ίδιου Συλλόγου.
Το 1975 Πρώτος Μεταδικτατορικός Πρόεδρος της ανασυγκροτημένης
Ομοσπονδίας Ελληνικών Φοιτητικών Συλλόγων Ιταλίας (Ο.Ε.Φ.Σ.Ι.), μέλος
του Κεντρικού Συμβουλίου και της Τριμελούς Γραμματείας της ΠΑΣΠ.
Συμμετέχει σε πολλές πρωτοβουλίες πολιτών και σε συλλόγους.
Ενεργή δράση στο Σύλλογο Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ) από το 1978. Το 1980-81
Αντιπρόεδρος του εν λόγω συλλόγου και τον επόμενο χρόνο μέλος του Δ.Σ.
Σήμερα είναι Πρόεδρος της Πανελλήνιας Αντιπροσωπείας
της Πανελλήνιας Ένωσης Αρχιτεκτόνων ΣΑΔΑΣ-Π.Ε.Α.
Έχω συγγράψει τα βιβλία:
"Η σκοτεινή πλευρά του ήλιου", (μαρτυρία), εκδ. Οδυσσέας, 1989
και "Βροχή στη Δαλματία, καφές στο Τίτογκραντ", (νουβέλα), εκδ. Δελφίνι,
1997,
ενώ έχει συμμετοχή στο συλλογικό έργο: "Η Ελληνική ουτοπία", εκδ.
Εναλλακτικές εκδόσεις και Αιγαίον, 1993.
Σήμερα κυκλοφορεί το νέο του βιβλίο με τον τίτλο:
"Ευρώπη των σχισμών" από τις εκδόσεις "Ίνδικτος".
Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων (και όχι μόνον...).
Γράφει επίσης άρθρα γνώμης, σχόλια, βιβλιοκριτική, επιφυλλίδες σε
περιοδικά και εφημερίδες.
Είναι τακτικός συνεργάτης της εφημερίδας "Παρόν", των περιοδικών
"Aρδην", "Τετράδια", "Λιμπρέτο" και άλλων τοπικών εφημερίδων και
εντύπων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου