...κάθε νίκη κι επιτυχία θα αφιερώνεται στον Assad & Nasrallah!

Από το "PRESS-GR"

Αυτές τις ώρες το πρώτο θέμα σ' όλες τις χώρες της Μέσης Ανατολής κι εκείνες που δεν υποκύπτουν στους ιμπεριαλιστές, είναι η θυσία του Καπετάνιου Issam Zahr Eddine.
Κηδεία που μετατράπηκε σε μεγάλη Λαϊκή Γιορτή δύσκολα να συναντήσει ανθρώπινος νους...
Σήμερα η Συρία είναι το χαράκωμα του Πολιτισμού και του Ανθρωπισμού, μπροστά στη χυδαία ιμπεριαλιστική επίθεση που διανύει τον έβδομο χρόνο.
Η νικηφόρα πορεία του Συριακού λαού στη "Μητέρα των Μαχών" για την ανθρωπότητα μάλλον κρίθηκε από τo θάνατο ενός Καπετάνιου της Αντίστασης.
Ένας νεκρός [Πεθαίνουν οι ήρωες;] έγειρε την πλάστιγγα στη μεριά του δίκιου των λαών και πάντα μένουν βαθιά χαραγμένα στην ψυχή των Μαχητών της... Λευτεριάς τα λόγια-παρακαταθήκη του: «Ο αγώνας εναντίον της Isis και της Al Nusra είναι ένα επεισόδιο της σύγκρουσης με την παράνομη σιωνιστική παρουσία και τους νόμιμους κατοίκους της Μέσης Ανατολής».

Στην κηδεία του Issam Zahr Eddine η σημαία της Παλαιστίνης ήταν σε δεσπόζουσα θέση δίπλα στη Συριακή κι αυτό δεν αποτελεί έναν απλό συμβολισμό.
Ο γιος του Μάρτυρα, ο ταγματάρχης του Αραβικού στρατού της Συρίας Yaroub Zahr Eddine, σηματοδότησε τι σημαίνει πένθος για τους Σύρους που αγωνίζονται για την Πατρίδα: Συγχαρητήρια κι ευχές για το θάνατο του πατέρα σου!
Η δήλωση του στην κηδεία του πατέρα του, αποθεωμένος στα χέρια των συντρόφων του κι έχοντας πίσω του τις Σημαίες της Συρίας και της Παλαιστίνης, ήταν γεμάτες πολιτικό περιεχόμενο... Λόγια βαριά σαν πέτρες:
«Ορκίζομαι πως από τώρα και στο εξής κάθε μελλοντική νίκη κι επιτυχία θα αφιερώνεται στον Πρόεδρο Assad και στην αυτού εξοχότητα Sayyed Hassan Nasrallah!».
Λόγια που σίγουρα δεν βγήκαν από το στόμα κάποιου συγκινημένου από το θάνατο του πατέρα του, που είχε το κουράγιο και τη δύναμη να κάνει Λαϊκή γιορτή την ταφική τελετή, αλλά ανταποκρίνονται σε προβληματισμούς που διέπουν το στρατό κι ολόκληρη την κοινωνία της Συρίας.
Κι ας μην ξεχνάμε... οι Δρούζοι που ανήκει το Λιοντάρι του Ευφράτη κι ο γιος του, είναι μία από τις 18 ιδιαίτερες εθνότητες της Συρίας, με έντονη κι αδέσποτη παρουσία στο μέχρι σήμερα κατεχόμενο Γκολάν και την Παλαιστίνη, αλλά κι ο φόβος και τρόμος για τους Κούρδους λακέδες των ιμπεριαλιστών.
Στη δύση και στην Ελλάδα η αναχώρηση του Καπετάνιου της Λευτεριάς -δεν πεθαίνουν ποτέ οι Ήρωες- η δημοσιογραφική πορνεία προσπαθεί να αποσιωπήσει τις συνέπειες που προκαλεί στη Μέση Ανατολή. Μιλάμε για το Λιοντάρι του Ευφράτη, τον Κομαντάντε των υπερασπιστών της Deir Ez Zor, των 250.000 Ελεύθερων Πολιορκημένων για τέσσερα (4) χρόνια από τους Νατοϊκούς μισθοφόρους, που μαρτύρησε κοντά στην πόλη που υπερασπίστηκε και διέσωσε.
Με το θάνατο του Καπετάνιου Issam Zahr Eddine, η επίσημη Ελλάδα, οι κυβερνήσεις των τελευταίων επτά χρόνων που στήριξαν και στηρίζουν τους φονιάδες της "αραβικής άνοιξης made in USA" πρόσθεσαν μία ακόμη μαυρή σελίδα ντροπής.
Ο Ελληνικός Λαός δεν ξέχασε και δεν θα ξεχάσει ποτέ την αδελφική σχέση της πατρίδας μας με τη Συρία των Σελευκιδών του Μεγάλου Αλεξάνδρου: "Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει επίθεση εναντίον της Συρίας"!
Ειδικότερα οκ. Κοτζιάς θα φέρει πάνω του μια ακόμη προσωπική ντροπή κι ήττα. Μαζί με την "αριστερή" ανεπάγγελτη Federica Mogherini, τον Jean-Claude Juncker, τον Sebastian Kurz (σήμερα Καγκελάριος της "δημοκρατικής" Αυστρίας), τον Donald Tusk και την υπόλοιπη παρέα των... υπουργών Εξωτερικών της "μεγάλης ευρωπαϊκής δημοκρατικής οικογένειας", των χαμηλόβαθμων τραπεζοϋπαλλήλων του Διευθυντηρίου, είχαν συμπεριλάβει προσφάτως στη λίστα των "τρομοκρατών" ένα παγκόσμιο σύμβολο Λευτεριάς, Αντίστασης και Δημοκρατίας: Η Ε.Ε. υποστηρίζει την τρομοκρατία!